Mama

Vandaag is mijn moeder jarig. Ze wordt 65 jaar. Dat er kleine lichtpuntjes aan het thuis zitten zijn, zorgt er voor dat er vandaag geen mega grote pop met een grijze knot en een pen in haar haar voor haar huis staat. Geen maffe slingers, een fout gezongen ABC of andere flauwe insinuaties. Daarentegen bakt zusje een taart en brengt mama 65 mooie kleurrijke rozen. Voor de deur, want we zijn niet fit en willen mama zeker niet aansteken.

Zo gewenst

Maar dat het zo niks aan is, is een feit. Gelukkig schijnt de zon, heeft mama een vrije dag en kunnen we lekker vals zingen via facetime. Ik heb een jonge moeder. En voor de vlotte rekenaars onder ons; nee ik was niet geheel de ‘bedoeling’. Maar zo gewenst. En dat voel ik nog elke dag ☺

Jong getrouwd

Mama is de jongste van een gezin van zes. Ze heeft drie oudere broers. Je kunt je de schok voorstellen van mijn opa en oma dat hun jongste en enige dochter een kind kreeg. En wel met een langharige student. Mijn opa en oma waren keurige mensen. Mijn vader, tja, wat minder. Vol in het leven en overal een duidelijke mening over. Gelukkig maar, anders was ik er misschien niet geweest. Papa en mama zijn dus heel jong getrouwd. Terugdenkend een mooi cadeautje, aangezien papa veel te vroeg overleed. Mama was 48 jaar toen papa overleed. Dezelfde leeftijd als ik nu heb. We denken er afgelopen maanden veel aan. Niet te realiseren dat ze zo jong was. 

Super braaf

Mama heeft na het krijgen van haar eerste dochter haar school nog afgemaakt. Nog verder gestudeerd. Super knap als je je nu bedenkt dat je met een jonge baby en een studerende vriend het al druk zat hebt als jong meisje. Natuurlijk was ik een super braaf kind (ahum) maar daarnaast woonde mama en papa in de tuin van een klooster. Dus de 12 nonnen vonden een jonge peuter ook reuze leuk. 

Redelijk gelukt

Onze moeder werkt nog volop. Vroeger was ze (bij mij vooral) veel thuis. Ik heb inderdaad de moeder die thuis zat met de thee en koekjes. Overigens weerhield me dat er niet van een vreselijke puber te worden en haar voor weet ik niet wat uit te maken. Ik heb meerdere keren vol respect teruggedacht tijdens een van mijn opvoed-drama’s met mijn zoon aan de jonge leeftijd van mijn moeder en haar destijds rebelse tiener. Maar ze hield vol, gelukkig maar. Ik ben toch redelijk netjes gelukt qua opvoeding dan ☺

Trots op jonge ouders

Het duurde vijf jaar voor ik een zusje kreeg. Ik kan me nog herinneren dat mama thuis kwam met een bolletje haar in haar armen. Mijn zusje Selma. Lief, braaf, rustig en zo mooi. Nog steeds eigenlijk. Na 9,5 jaar kreeg ik nog een babyzusje; Cristel. We lachen nog regelmatig om foto’s van mama in de tuin met een buik zo groot als een skippybal. Toffe bloemetjes jurk aan. Mama kreeg haar derde dochter op de leeftijd dat ik mijn eerste kindje kreeg. Ik weet niet of je er dan zoveel meer klaar voor bent. Ik heb een fijne warme jeugd gehad en heb mama nooit als ‘onervaren’ gevoeld. Jong wel, maar dat was meer omdat het altijd een mooi gespreksonderwerp was. Ik was/ben ook altijd trots op het hebben van jonge ouders. Geen garantie voor iets bleek helaas later, want mijn vader stierf als eerste maar als dochter altijd fijne jonge ouders gehad.

Mama was niet mega streng maar duidelijk. Papa was wel streng dus het meeste werk kwam op mama’s nek. Wij dachten wel 2 keer na om het aan papa te vragen. Bij mama was er veel meer kans.

Diepgaand praatje

Mama solliciteerde bij de NS toen ons jongste zusje net 10 was. Ze werd aangenomen en had het naar haar zin. Met haar ervaring in het jeugd- en jongerenwerk was ze geduldig, gezellig en bekwaam om met elke klant een vrolijk of diepgaand praatje te voeren. Mama werkt nog steeds bij de NS en heeft er inmiddels een hoge functie vol werkdruk. Ze aard er goed bij, heeft de uitdaging nodig. Daarnaast is het denk ik ook haar houvast geweest na het wegvallen van papa.

Maakt zelf kleding

Mama is super creatief, we kennen haar bij ID natuurlijk als de boze stiefmoeder, Ursula de zeeheks, de wijze wilg, de enge zigeunerin, de foute stiefmoeder uit Enchanted en natuurlijk de moeder van Rapunzel. Afgelopen show was ze Madam L’eau en stal ze met haar leuke voorwoord meerdere hartjes. Het is altijd een genot om de verwarring te zien als mensen horen dat dat onze moeder is. Mama maakt al sinds ik weet, zelf kleding. Vroeger voor ons natuurlijk. Met als gevold dat ik de mode voor was en allerlei leuke creaties aan had die nog ‘hip’ moesten worden. Soms moeilijk maar vooral stoer als je er aan terugdenkt. Mama is ten tijden van voorstelling ook onze rots in de branding. Niet alleen álle hoofdrollen komen uit haar koker, ook andere stof en patroon ideeën gaan via haar. De zucht als ik weer eens bel vanuit de stoffenhal met een vraag over meters, maten of soorten stof (die ik dan door de telefoon probeer uit te leggen) is terecht.

Kick

Inmiddels zijn alle drie de dochters volwassen en wonen we redelijk in de buurt. Mama is nog steeds een druk werkende mama  en al volop oma. Met Kai werd ze voor het eerst oma. Nog voor haar 43^e. Dat was natuurlijk wel een kick. Oma bezoekt Kai regelmatig in Rotterdam. Ze delen een passie voor mode, en mode/kunsttentoonstellingen. Een mooie tegenhanger met de jongste kleinkinderen, toevallig ook jongetjes. Loek en Moos zijn mega dol op oma en mama was/is ook de helpende hand en de reddende engel bij het jonge drukke gezin van mijn zusje.

Rots in de branding

Aanpakken en ‘redden’ is ook wat we van haar duidelijk meegekregen hebben. Nieuw huis? Mama maakt niet alleen de gordijnen maar klust ook gerust alles in en aan elkaar. Baby? De nieuwe babyoutfit op maat ligt klaar voor de eerste poepluier een feit is. Volgens mij heeft de hele vriendenclub van zusje een op maat gemaakt box-kleed in gewenste printen en kleuren. Maar ook de heftigere zaken gaat mama niet uit de weg. Toen Remco ziek werd en uiteindelijk overleed, was mama Selma’s rots in de branding en schreef niet alleen de mooiste teksten maar zorgde ook dat Selma het huis uitkwam en niet alleen binnen was als ze dat wilde. Inmiddels zijn we behoorlijk wat klushuizen verder, maar woont mama nog steeds in haar ‘eigen’ huis. Daar de boel aanpakken staat al lang op de planning maar op de een of andere manier staat er altijd een andere plan op de agenda. 

Schrijfsels

Het dol zijn op schrijven heb ik ook van mama. Niet alleen schreven wij elkaar brieven van gerust 25 kantjes en kreeg onze nieuwste zwager een pracht reuze gedicht afgelopen jaar met kerst. Ze heeft al jaren lang een mooie brievenvriendschap met een studievriend van papa waar ellenlange schrijfsels heen gaan. Ook al haar collega’s kunnen rond kerst een mooi persoonlijk schrijfsel ontvangen. Net als wij elk jaar.

Foute smoes

Zuur dus dat mama op haar verjaardag niet in het zonnetje gezet kan worden. Nu hebben we ook geleerd dat hier geen ‘verjaardag’ voor nodig is. Maar kennelijk hebben we die les niet geheel goed opgepakt. Met foute smoezen en ‘drukke’ levens is er altijd wel iets te doen. Niet dat we mama als een vanzelfsprekendheid zien. Voelen misschien maar dan in de warmste zin van het woord. Om op deze mooie dag stil te staan bij het geluk dat we elkaar hebben, gezond en wel, kan op allerlei manieren. Zusje bakt, ander zusje zorgt voor de persoonlijke touch en ik… ik schrijf. Dat voelt fijn, samen, vertrouwd.

Liefste mama, hartelijk gefeliciteerd. De kussen, volgen zodra het hoesten weg is ☺