Welkom

Welkom op de blog van Indira. Hier vertel ik regelmatig wat mij bezighoudt in de danswereld. Ik heb mijn eigen dansschool ID Dance, geef regelmatig workshops, doceer dans aan de Hogeschool Arnhem Nijmegen en coördineer de Dansplus-klas bij de Stedelijke Scholengemeenschap Nijmegen. Daarnaast ben ik al jaren gelukkig getrouwd en moeder van drie bloedjes van kinderen.

woensdag 12 augustus 2015

It's all about food!

Mijn leven staat behoorlijk in het teken van eten. Maar wiens vrouwenleven niet J. Vroeger al was ik dol op zoet. Misschien omdat ik enorm verwend werd door tien lieve nonnen (ik ben geboren in een tuinhuisje van een klooster, vandaar die engel op mijn schouder?). Of een erfenis van mijn opa en oma die ook zoetekauwen waren. Daarentegen was ik een zeurpiet met eten. En ik niet alleen, mama kookte thuis voor ieder van ons ‘moeilijke’-eters-gezin wat anders. Papa at appelmoes in zijn spaghetti en gooide er ook gerust nog suiker bij als het hem niet zoet genoeg was. Te lief, die moeder van ons, maar om haar nu de schuld te geven van onze zoet-behoeftes? Helaas, zij is nu net diegene die er goed van af kan blijven.

Met snoep andere koek
Chips, koek, toast, nootjes kan ik allemaal prima laten staan. Geef ik niets om. Maar zoet, chocolade, gesuikerde zuurtjes, zwart-wit? Helemaal mijn ding. Lang dacht ik dat ik maar alles kon eten omdat ik tenslotte ook heel veel sportte. Maar dat weegt toch niet echt tegen elkaar op, helaas. Dus probeer ik mijn gouden regel aan te houden; door de week niet snoepen en in het weekend juist. Niet altijd handig en makkelijk, maar voor mij de manier. Maat houden kan ik muzikaal prima, maar met snoep is het toch andere koek. Wat heb ik aan één stukje chocolade of een zuurtje? Dan liever géén!

Gezelligheid en rust
Inmiddels eet ik vrijwel alles en is de piepert (wat eten betreft) weg. Onze kinderen eten ook prima en in de vakantie mogen we om de beurt kiezen wat en waar we eten. Roel wil graag uit eten, Tess vindt kiezen moeilijk, Jade kiest wat ze het eerste ziet en Kai is fan van alles wat spareribs heeft. Ik? Ik ben fan van ‘thuis’ eten. Misschien omdat ik juist veel avonden weg ben, maar het geeft me gezelligheid en rust.

Geen fan van Oreo
varieert van een bagel met creamcheese of dikke boter), tot eieren met alles erop en eraan. Tien soorten cereals maken de meisjes blij en Kai en Roel vermaken zich met allerlei soorten omeletten. Na Las Vegas, waar we op The Strip aten, maar ook op de kamer een lekker broodje, ging onze reis verder naar nationale parken Bryce en Zion. Onderweg aten we appels (die ik dan netjes sneed met een plastic mesje) en Oreo koekjes. Ben ik geen fan van, maar dit went heel snel. Na het prachtige Bryce overnachtten we in een ‘dorp’ anderhalf uur verderop. Holiday Inn met de mooie actie; free pancakes de hele avond door. Feest voor de meiden, maar de mannen vertrokken naar Big Al’s, een locale hamburgertent verderop.

Roel mocht kiezen
In Zion zagen we live steenbokken, wow wat een pracht. Na een overnachting in een muffig motel met vies Arby-take out food (yek), sliepen we de nacht daarna in een resort aan Lake Powel! Wat een aanrader. Een natuurlijk meer midden in de bergen. Wat een uitzicht en wat een genot. Omdat het Roels dag was om te kiezen, reden we de fastfood ketens voorbij en belandden we in een heus outdoor lokaal BBQ restaurant. Incl. Live country muziek en super lekkere worsten. De kids leerden een corn-on-the-cop eten en lusten nu dus ook gestoofde mais, mooi. Hoewel, Tess was nog niet echt overtuigd.

Daar heb ik een hekel aan
Terug in ons hotel, ging fanatieke zoonlief naar de fitness. Roel en ik tosten over wie er bij de meisjes bleef maar ik was de klos. Ik ‘mocht’ mee fitnessen. En wat heb ik daar een HEKEL aan. Mokkend volg ik Kai dan ook door de gangen, zuchtend en steunend dat ik er echt geen zin in heb. Maar als je de hele dag wilt eten, dan moet er ook iets tegenover staan, zo shit! Ik las eens een toepasselijke spreuk;

Het vinden van een prins op het witte paard, is de droom van iedere vrouw. STREEP ER DOOR HEEN; alles eten zonder dik te worden, dát is de droom van iedere vrouw J

Ik swing, beweeg en zweet
Afijn in de fitness stonden een paar Franse knulletjes met de leeftijd van mijn zoon zich uit te sloven met de gewichten. Ik besloot me maar te vermaken op de cross-trainer. En na een paar minuten voel ik het al! Het stofje… heerlijk! Ik swing, beweeg, zweet me een ongeluk, want… al 3,5 week lui, maar vermaak me zo dat ik nummer na nummer op mijn playlist aanzet. Na deze conditiekick, train ik keurig wat buik en billen, squats voor mijn slome knieën en gewichtjes op de manier die zoonlief me geleerd heeft (voor slappe armen?). Huppelend loop ik terug en voel me meteen 10 kilo lichter. Ik kijk niet in de spiegels en besluit dat het allemaal goed komt deze vakantie!

Het slechte weer weg-eten
Na deze lekkere luxe, hadden we twee dagen ‘vlakbij’ de Grand Canyon. De kids hadden inmiddels genoeg bergen gezien en waren een beetje klaar met de natuur (we doen zo ons best J). Dat we in dikke storm, regen en onweer aankwamen, kwam het humeur ook niet helemaal ten goede. We besloten ons bezoekje aan de Grand Canyon een dagje te verschuiven en het slechte weer weg ‘te eten’ met lekkers en TV. Dat hielp.



Zo groot als onze koelkast
Vlakbij onze overnachtingen bij de Grand Canyon ligt Slide Rock! Een erg goede tip van collega Jorg. Een ‘wild-water-baan’ in de natuur. En wat een hit. De zon scheen, het was er prachtig en iedereen was weer helemaal happy. We werden vergezeld door talloze Mexicanen. Hele families met koelboxen zo groot als onze koelkast. Wat een gezinnen en wat een saamhorigheid. Samen zijn en - helemaal in mijn straat - samen veel eten! Geweldig! De BBQ-geur kwam ons tegemoet en de ene zak of tas lekkers werd na de andere open getrokken. Ik stelde Kai meteen voor om een Mexicaanse vriendin te zoeken.

Geweldige regenboog
De Grand Canyon was een ervaring op zich, we zagen bliksem inslaan, mega onweer, werden zeiknat geregend, stonden midden in de bergen met een geweldige regenboog en werden geraakt door de mooie schoonheid van deze gigantische kloof. De ruim 3,5 uur durende rit daarna naar Palm Springs was er dan ook een van uitrusten en nagenieten.

Voelt als thuis
En daar zijn we nu, drie dagen in Desert Palm. Een super (golf)oord te midden van een grote, hete, kale vlakte. En mooi! Wow. Zwembaden, kingsize bedden, heerlijke deli’s met vers eten en een appartement wat ze terecht een Villa noemen. Ja dat kan mijn schatje wel! En zo vergeten we even snel onze nachtjes in ‘mindere’ hotels en voelen ons ook hier weer meteen thuis.

Vreemde handflappen
Sport is inclusief hier, joepie. Maar omdat onze ‘villa’ toch wel wat spiegels bevat (zo jammer, mijn beeld zonder is zoveel leuker…) sta ik dag 1 om 9.30 uur klaar voor aquafit. Wat kan daar nu mis aan gaan, heerlijk in zwembad, zonnetje hoog en tussen de pensionada’s die hier vast en zeker een zomerhuisje hebben. Kom maar op! De les begint, ik sta recht tegen over de klok en ik zweer je dat het ding stil staat! Ik zie echt letterlijk elke minuut voorbij gaan. Met vreemde handflappen wapper ik het water weg en trommel ik op liedjes die we mee moeten zingen en ik niet ken. En ik vraag me af, zien mijn sporters de tijd ook zo voorbij kruipen? Verzuchten zij ook elke minuut of het al afgelopen is? De juf doet haar best, enthousiast, vrolijk en lekker pittig. Ik denk maar aan het lekkere eten en de te warm gewassen bikini (…) en ga keurig door. Na deze les, drentel ik naar huis. Eet wat en besluit (bikkel!) om het aansluitende stretch-&-flex-uurtje nog te gaan doen. Het is tenslotte nog maar 11.00 uur. En een beetje spieren stretchen kan geen kwaad.

Vette squats
Het is binnen en de juf heeft haar badkleding ingeruild voor een strakke outfit. Tjezus wat heeft het mens een lijf. Ik besluit meteen heel hard mijn  best te doen en de zaal uit te lopen met een exacte kopie van haar billen! De muziek gaat aan, niet dat iemand er wat mee doet, maar we bewegen. En gatver! Niets van het stretch-gebeuren, nee, vette squats, deep lunges, zware armoefeningen en kak veel kracht. Dwars door de muziek heen. Ik volg trouw, denk maar aan die mooie billen die we uiteraard meteen meekrijgen na de les en de lekkere sandwich die ik dan weer kan eten.

Pijnlijke lijf
Desert Spring is heet, we liggen dan ook de rest van de dag bij het zwembad. Roel maakt heerlijke boterhammen voor ons en ik probeer mijn pijnlijke lijf in en uit het water te hijsen. Toch blijk ik best een bikkel te zijn want ook vanmorgen, dag 2, sta ik weer keurig in de sportzaal. Meer nieuwsgierigheid dan iets anders want er staat een – voor mij onbekende – sport op de lijst. Pounding?

Mooie billen van de juf
De juf (daar is ze weer) komt binnen en pakt 2 matjes, een voor haar en een voor mij. Ik wiebel wat nerveus heen en weer? Zo alleen in de les, was niet helemaal mijn plan. Maar toch weer redelijke onder de indruk van de juf’s mooie billen, pak ik twee drum-stokken en volg de juf. En wat een activiteit, wat gaaf, wat tof en wat energiek! Helemaal mijn dingen. Knallen en herrie maken met stokken, op de grond, in de lucht en tussendoor doe je shit oefeningen waar je helemaal de pijn van vergeet! Ik huppel (voor zover mogelijk) naar ons ‘thuis’ terug en kom helemaal blij binnen. Roel heeft een heerlijke sandwich voor me bewaard dus de dag kan niet meer stuk. De rest is hangen, watermeloen eten (dat is mijn ‘kookmoment’ van de dag) en daarna uit eten in Palm Springs. Natuurlijk met toetje want na al mijn oefeningen van de dag, zijn die billen natuurlijk allang gearriveerd? Ik weet het zelfs zo zeker dat ik de moeite van het checken niet neem en lekker naar bed ga met het idee dat de ‘mooie-billen’ in the pocket zijn.

Morgen naar Los Angeles, waar ik weer een danslesje ga doen en waarschijnlijk een volgende wake up call krijg, bil technisch gezien J



Geen opmerkingen:

Een reactie posten