Weekie wat een weekie…

Verguld schrijven over hoe leuk en gelukkig mijn leven is, laat ik voortaan maar achterwege. Voor je het weet, lig je in het CWZ. Maar vertellen over alle leuke mensen die je ontmoet, moet kunnen!

De perfecte week

Het mooie van dit vak is dat je heel veel verschillende dingen kunt doen, dat doe ik dan ook met veel plezier. Afgelopen week kwamen toevallig al die mooie projecten in een week samen wat mijn week DE perfecte week maakte, dus een vermelding waard.

Stralen en schijnen

Wanneer? Dinsdag 20-03. Wat? Voordachtfestival. Waar? Lindenberg Nijmegen. Met wie? De Dansplusklas van de SSGN.

Het thema was verlichting. De Dansplussers hebben in 10 weken tijd een streetjazz stuk geleerd wat we opgelicht hebben met allerlei lampjes. Lampjes om de vingers, Joris (de enige echte man in de groep) had lampjes op zijn voeten en iedereen had lampjes in zijn shirt geknutseld. Mijn eerste idee was dit op een leuke avond te doen maar na een shirt, werd het een groepsactiviteit en dus zaten we een mooie woensdagmiddag samen te borduren. Dinsdagavond showtime, na een generale en gezamenlijk macaroni eten die Roel gemaakt had, was het tijd om het voor het echt te doen. En verlichten dat deden ze! Stralen en schijnen, ook zonder de extra glans van de lampjes. Warm is dan het gevoel wat overheerst.

Elk jaar weer spannend

Wanneer? Donderdag 22-03. Wat? Afsluitende dansjes van HAN/SBE. Waar? USC multizaal. Met Wie? Vier groepen SBE eerstejaars studenten.

De SBE (sport bewegingseducatie) student krijgen in het eerste jaar 7 weken dans. Mijn voornaamste taak is een kennismaking met dans en ze te leren hoe dit toe te passen in en op hun toekomstige werkveld. Elke week gaan we een leeftijdscategorie hoger en worden ook de eigen vaardigheiden wat meer uitgedaagd. Elk jaar weer spannend, dans is niet iets waar iedereen meteen weg van is. Maandagochtend half 9 Indira als juf ook niet… Maar dat het ruimschoots gelukt was, bleek uit de vroeg donderdagmorgen binnenkomst. De kleurrijke kostuums schenen me al tegemoet, de baliemedewerkers van het USC waarschuwden me al voor veel leuks en inderdaad de studenten hadden de opdracht van week 7 (Maak van de einddans een leuke show) heel goed opgepakt.

De onzekerheid die sommige studenten gedurende de 7 weken gevoeld hadden, leek weg. Nerds, zakenlui, hippies, nonnen en ongelofelijke fashion girls stalen de show. Iedereen moedigde elkaar aan en de een was nog dansanter dan de ander. Juf was meer dan tevreden, juf was BLIJ!

Springende juf

Wanneer? Vrijdag 23-03. Wat? Alo show (HAN/Alo). Waar? Sporthal Meyhorst. Wie? 144 tweedejaars Alo studenten.

Alo-ers krijgen zowel in het eerste als in het tweede jaar een blok DANS. In het eerste jaar ligt de nadruk op dansonderwijs in het PO, en dansen we Chipz, K3, Djumbo en meer. Na wat vertwijfelende blikken, voorzichtige sprongen en een gezonde gewenning aan de springende juf, dansen ze eigenlijk na 7 weken al de sterren van de hemel. In het 2e jaar komen daar nog hun turnkwaliteiten bij. Ze moeten na 7 weken dans en 7 weken turnen in nog eens 7 weken een show in elkaar zetten.

Met de hele klas, minimaal 10 minuten. Een gezond proces waarin organisatie, overleg, aanpassingsvermogen en incasseringsvermogen niet altijd hand in hand gaan. Ideeën genoeg maar de uitvoering lijkt soms makkelijker dan hij is. Gedurende het show proces, kom ik regelmatig langs om te kijken hoever (of niet) ze zijn. Vaak krijg je dan al een heel goed beeld van hoe het uiteindelijk gaat worden. Soms is er paniek, vrij regelmatig is er onrust want hoe dichterbij de show komt, des te spannender is het.

Sprakeloos

Nu was ik dit jaar al meerdere keren blij verrast tijdens de voorbereidingen, de showdag zelf leek vanaf minuut een feest te zijn. Ondanks dat tijdens de generale repetitie de tumbling baan (een mega lang opblaaskussen) er mee ophield, de lichten nog niet helemaal klaar waren voor iedereen, bleef de stemming erin. Als docent zijn dit de mooiste dagen, genieten, ondersteunen, kijken en bewonderen. WOW 10 klassen vol toekomst, de docenten van 2014/2015 want dan zijn ze klaar (als het goed is). De show startte en had ons van begin tot eind in zijn/haar greep. Na 09 bijna perfecte shows, mocht ik het eindwoordje doen, Behalve dat de studenten dan hun cijfer krijgen, vertellen we ook altijd nog wat over onze bevindingen van hun show. Ik was sprakeloos! Mensen die mij kennen (en dat is niet zo moeilijk want mij ken je vrij vlot) weten dat sprakeloos niet echt in mijn system zit, maar wat was en ben ik geraakt door deze artiesten. TROTS is een understatement, we waren er vol van! Wow, de toekomst brengt veel moois!

Vreemd maar gaaf

Wanneer? Zondag 25-03. Wat? Kunstbende. Waar? Lindenberg Nijmegen. Wie? Onze donderdag 14+ teenz dansen een choreo gemaakt door ArtEZ student Mariëlle.

Na zoveel dagen show en zoveel moois, zou je denken dat het genoeg was. Maar in tegendeel. Op de laatste dag van deze week, verraste mijn eigen dansers mij ook nog. Heerlijk te zien hoe ze eens van een andere docent les hebben en dit ook geweldig doen. Leuk te zien hoe Mariëlle ze raakt, uitgedaagd en tot een hoger level brengt. Mooi om te voelen dat zee en groep zijn, klaar om samen op het toneel te gaan. Het thema van de Kunstbende dit jaar was Vreemd!. Mariëlle’s stuk heet Strange Dreams. De kostuums waren vreemd maar mooi, het stuk vreemd maar gaaf, de dansers Vreemd maar goed en de dansjuf, zoals bijna alle dansjuffen; vreemd maar zo leuk! Geen prijs maar wel twee hele trotse juffen.

Kortom weekie wat een weekie; Warm, Blij, Tevreden, Trots! Ik zei het al bij de afsluiting van de Alo show; wie wil mijn baan nu niet?