Afscheid

Wat een dramatische titel eigenlijk in deze vakantietijd. Afscheid nemen hoort namelijk bij het leven. En dit afscheid is niet eens voor altijd. We nemen afscheid van een seizoen. Weer aangepast, verzet, verplaatst, volgehouden en fijn afgesloten. Doen we elk jaar zou je zeggen. Dit jaar was net als voor zovelen (weer) een gek jaar. Maar dansend afsluiten is een pracht afscheid van een seizoen. Tent weg, mappen weg, lijsten weg en ook nagenoeg alle collega’s zijn verdiend ergens aan het ontspannen.

Hier moet de ontspanning nog komen. Wij namen afscheid van het idee om naar het warme buitenland te gaan. Luxe-probleem, maar wel even aanpassen. Nu we klaar staan om naar Utrecht te gaan, neem ik afscheid van een seizoen. Gebaald, gelachen, gefrustreerd, genoten, ontladen, geduldig, onzeker en verrast was ik de afgelopen maanden. Man, wat een achtbaan.

De echte wereld in

Ik ben niet zo heel goed in afscheid nemen. Kan er gewoon niet zoveel mee. Als ik weer eens een leuk vriendenboekje in moet vullen of een spreekbeurt vraag moet invullen, vragen ze altijd wat niet zo leuk is aan deze topbaan. ‘De verantwoordelijkheden. En als er dansers weggaan’, vul ik altijd in. Best gek, toen ik vroeger volledig in het onderwijs werkte nam ik elke einde van het jaar afscheid. Met een fijn gevoel, kids met een diploma de echte wereld in, heerlijk. Sommige met nog een twijfelachtige zucht maar altijd vol vertrouwen. 

Heerlijke reünie

Nu gaan er ook mooie ID Danseressen de wijde wereld in. Verdiend, spannend, nodig en zo klaar voor  een te gekke tijd. Maar ja, wel weg bij ID. Nooit echt helemaal weg natuurlijk. We weten inmiddels uit ervaring dat er tijdens voorstellingstijd achter de schermen een soort van heerlijke reünie ontstaat. Zo eigen, zo fijn om dan al ‘mijn’ meiden weer bij elkaar te hebben.

Meiden worden groot

De een had geen danszin meer, de anders miste te tijd. Studeren in Utrecht, Den Bosch of Amsterdam of voor de liefde naar Utrecht. Het was een heftig afscheid. Veel gelachen en zo ontzettend fijn terug gekeken naar ruim 15 jaar ID Dance samen. Het is ook een luxe om zulke mooie meiden ‘groot’ te zien worden. Zegt oma. Het voelt goed als we niet zouden treuren of tijdelijk balen, het zou mijn gevoel naar hen tekort doen, maar man wat een gat in mijn hart.

Einde van de wereld

En toch is het ook weer goed, het is een fijn natuurlijk verloop. We houden gelukkig nog heel veel prachtdansers over. En het is niet het eind van de wereld. Daar hebben we namelijk al een danseres zitten. Die ook gemist wordt, maar ondanks de afstand door het regelmatige intense contact zo dichtbij voelt.

Afscheid dus, van een seizoen, een tent, 2090 Zoom uren, prachtdanseressen, een lieve collega die haar droombaan gevonden heeft, digitale roosters, angstig om elkaar heen dansen, talloze schema’s, brieven, noodplannen. 

Herinnering is een vorm van ontmoeting

Op naar twee weken even niks, een leeg (leger ☺) hoofd, mijn lieve geduldige gezin, wie weet zon en lieve mensen. Weg met de onrust en op naar leuke muziekjes en warme gevoelens. Want herinnering is ook een vorm van ontmoeting. En afscheid is maar een woord. Weg bij ID is uiteraard nooit weg uit ons ID hart.

Dankjewel voor het seizoen, seizoen 2021-2022 KOM MAAR OP!

over twee weekjes dan…☺