Het nieuwe jaar

Terwijl ik voor mijn Apple zit (PC mag niet zeggen van Roel… is toch heel iets anders volgens hem :-)) is het hier thuis nog reuze stil. Best uitzonderlijk aangezien het zaterdagmorgen half 9 is en wij jonge kinderen hebben. Onze jongste blijft netjes in haar kamer tot het licht is en Tess staat al in de turnhal. De mannen slapen uit.

Heerlijk

Ik niet, ik zie de zon opkomen en voel mijn lijf rustig bijkomen van de wekker-shock van 07.23 uur op zaterdagmorgen. Best lekker eigenlijk, zo stil even beneden, het rijk alleen. Ik heb dus al alle mails weggewerkt, de kamer opgeruimd en de vaatwasser draait ook al. Zo heerlijk functioneel.

NU beginnen

Zou ik aan goede voornemens doen, dan zou dit er een kunnen zijn; zoek eens wat rust op, sta desnoods eerder op! Maar aan goede voornemens doe ik niet. Niet dat ik ze niet heb, genoeg! Van gezonder eten (ook in het weekend) tot meer spelletjes doen met de kids, naar veel meer tijd met vriendinnen en gezin. Maar Roel zegt altijd; met goede voornemens moet je niet wachten; NU beginnen. En daar heeft hij gelijk in.

Schrikeffect

Ons jaar startte al met een begrafenis, een onverwachte veel te jonge moeder piepte er zo tussen uit. Gevolgd door een vreselijk verlies van een jonge vader bij mijn vriendin haar familie. Dat zijn natuurlijk de directe gebeurtenissen die je doen realiseren dat je moet genieten van elk moment. Maar eigenlijk moeten we die vreselijke schrikeffecten niet nodig hebben. De dagen zijn kort (hoewel die van mij vandaag alweer verlengd is dankzij een te vroege ochtend) en de mensen te leuk!

Aan elkaar gemixt

Ons jaar staat (natuurlijk) weer in het teken van een voorstelling. Zo in januari valt dat hier thuis nog mee. De vakantie is gebruikt voor de stoffenhal, patronen raderen (ja, dat kan ik wel) en een super succesvolle knipochtend waar al het geknipte werk meteen naar de naaimoeders en -oma’s ging. Thuis heb ik met mijn schoonvader een dag gezeten op alle teksten. Ze zijn aan elkaar gemixt en op cd gezet. En dan natuurlijk alle nieuwe lessen. Al met al heerlijk werk en goed tussen het opvoeden en knuffelen door.

Nog maar 23 weken

Gisteravond, toen ik voor de dansgroep een schema maakte, kwam het eerste schrikeffect even door. Nog 23 weken! Dat klinkt best lang maar als je de daadwerkelijke goede trainingsweken telt, valt er snel wat af (carnaval, meivakantie en andere mooie shows). Bijna kwam de teller op 18 weken maar we plannen maar wat extra’s om die vakanties heen.

Tijd voor elkaar

Voor ons gezin, in de brede zin van het woord, want natuurlijk zijn moeder, zussen, schoonouders en zus weer van de partij, is dat altijd een leuke maar heftige tijd. Tijd zoeken, nee, máken voor onze drie kids en natuurlijk tijd voor en met elkaar. Maar dat blijft voor iedereen een goed voornemen of nee… een actie want aan voornemens doen we tenslotte niet.

Ik wens jullie een geweldig gezellig en genietend 2013, met elkaar.

Ps. met een leuke show op 22/23 juni in Schouwburg voor liefhebbers J