Toen ik ooit begon met het geven van een soort ‘dansles’
Was jij nog maar een klein meisje van net 6
Op de donderdagmiddag danste je mee met de grote meiden
Terwijl je je maar al te graag door je grote zus liet begeleiden
Van de danslesjes in het buurthuis naar de eerste show in de Lindenberg
Daar klom je als mini- wolfje op een grote wolvenberg
Het magische gevoel om zoiets te bereiken, deelde ik ook met jou
En ook de jaren daarna bleef je mijn lesjes trouw
Toen ik na een aantal jaren met de lessen daar moest stoppen
Was het voor jou net tijd om naar de middelbare school te hoppen
Terwijl ik mijn vervolgopleiding afmaakte tot een heuse ‘juf’
Was jouw leven echt een stuk minder suf
Al snel kon ik het lesgeven niet missen en startte ID Dance
Weer dansen met ‘mijn’ meiden was en bleef
mijn grootste wens
En de meiden kwamen weer, en zo ook jij
We dansten zelfs een aantal jaren heerlijk
samen zij aan zij
Je ontgroeide het leerling zijn maar bleef altijd trouw
En ik genoot van het enthousiasme en heerlijk swingen van jou
Mijn tips om ook eens ergens anders
les te gaan nemen, kwamen niet door
Je bleef altijd trouw en ging er constant voor
ID Dance groeide mee en we verhuisden naar onze eigen locatie
Dat iedereen zo makkelijk meeging, was een grote traktatie
De danslessen waren niet meer wat je zocht
Dus werden het sportlessen die je trouw met je zus bezocht
Toch bleef het altijd kriebelen en je zoektocht naar dans bleef gaan
Terwijl ik maar bleef roepen om elders te zoeken, bleef je altijd in onze
lessen staan
Dansgroep, hiphop, modern en funky, je probeerde het allemaal
Toch eindigde je telkens weer bij mij in de zaal
Je haalde zelfs je aerobics diploma en startte bij ons als collega
Enthousiaste zaterdagmorgen deden trouwe sporters jouw pasjes na
Toen ik tijdelijk even uitviel was jij er ook nog als toppie vervangdocent
Met de natural swing die iedereen van je kent
Kleine meisjes worden groot, en zelfs moeder van een nog kleiner mens
Een mooie dochter voor jou, vervulde toch wel je allermooiste wens
Op kraamvisite lachte we om onze herinneringen, tjee wat maakte we toch mee
Je zus, haar zoontje, jij en je dochter; allemaal zo tevree
De sporturen brachten je toch niet de dans waar je lijf om riep
Dus werd het Zumba en ging je met je heupjes aan de zwiep
Ook hier was je duidelijk weer een stralend talent
Maar hier stond niet de juf die je al jaren kent.
Via velen omwegen toch naar een jazz uur in ons eigen ID
Helemaal alleen want dansen is wat je passie blijft en dan maakt het niet
uit bij wie!
Van op het toneel stond je de vorige keer als begeleidster op leuke groepen
Vanuit de coulissen genoot je maar
hoorde je het podium toch roepen
Dit jaar zijn we ruim 24 jaar later en staan we weer samen op toneel
Niet meer als wolfje, muisje of een begeleidster van het geheel
Nee… je bent een van onze hoofdrollen; een prachtige Geest
En voor mij… voelt het alsof het altijd zo is geweest
