Welkom

Welkom op de blog van Indira. Hier vertel ik regelmatig wat mij bezighoudt in de danswereld. Ik heb mijn eigen dansschool ID Dance, geef regelmatig workshops, doceer dans aan de Hogeschool Arnhem Nijmegen en coördineer de Dansplus-klas bij de Stedelijke Scholengemeenschap Nijmegen. Daarnaast ben ik al jaren gelukkig getrouwd en moeder van drie bloedjes van kinderen.

zaterdag 21 augustus 2010

Docentendans 2010

Vorig jaar vierden we ons 10 jarig bestaan, dus maakten wij met 6 docenten een dansstuk. Leuk om eens onze creatieve brein te vermalen in een compleet van alle dansstijlen voorzien stuk. Wat bleek; zet meerdere docenten in een ruimte en het aanpassingsvermogen is ver te zoeken.

Want wat zijn over het algemeen genomen de meest voorkomende karaktereigenschappen van een dans docent? Enthousiast, geduldig, consequent, fysiek redelijk in orde, een sterkte drang tot uitleggen maar vooral… laten zien wat er nu zo leuk is aan het vak Dans!

We leerden van deze ervaring, dus bij deze tweede versie stelden we een van onze docenten aan tot Hoofd Eindproductie. So far, so good! Het blijft natuurlijk in een vakantie even plannen en aanpassen maar met de druk van een optreden in de eerste week van september, zijn we redelijk flexibel.

We starten vol goede moed, een funky dance stuk is redelijk vlot aangeleerd en het begin is er! Maar dan hebben we een primeur. Juf Laura is inmiddels lid van onze fijne club en zij leert ons graag een van haar specialismen; SALSA. Nu zou je denken dat al die lossen heupjes bij elkaar best een mooi geheel zijn, maar niets is minder waar.

Terwijl Laura als een volleerde danseres aan en in de armen van een van onze B-boys zweeft, doe ik verwoede pogingen haar bij te houden en niet op de voet van mijn partners (voor de gelegenheid vriendin Peet) te gaan staan. En het lijkt te lukken, een leuke combi zit erin en de muziek maakt ons allen vrolijk. Stralend loop ik dan ook de dansvloer af om van een van mijn (lieve maar altijd kritische) zussen vast een compliment voor mijn harde werk te vangen… ‘”Ik vind het maar saai”, “je hupst zo”, “kun jij je bovenlijf niet stilhouden”... de sfeer is gezet… ik begin morgen weer opnieuw…

Uitdaging

Vakantie… voor sommige mensen ‘’eindelijk’’ rust, koffers pakken, tent in de auto of met de fiets de frisse lucht in. Iedereen heeft zo zijn eigen manier van een vakantiegevoel. Sommige gelukkigen onder ons hebben er ruim de tijd voor; wij docenten. Onze vakantie duurt langer dan gemiddeld. Je vraagt je af waarom dat is. Je lijf moet herstellen, je hoofd leeggemaakt, lesjes uitgewist en/of spieren aangesterkt. 

Persoonlijk heb ik waardering voor de mensen die de boel de boel kunnen laten, heerlijk lijkt me dat, het woord vakantie dat gelijk opgaat met het gevoel wat er kennelijk meteen bij hoort. Je voelt hem al… ik heb daar kennelijk meer moeite mee. Niet met vakantie hoor; geef mij zon, een bedje, een liefst een niet al te ingewikkeld tijdschrift, het geluid van spelende kinderen en gespetter van water… en ik lig gerust een week te loungen. Vreemd dan ook dat het opstarten van de vakantie thuis zoveel weerstand oproept.

Vakantie begint met het afsluiten van het seizoen, alle evaluatie formulieren bij elkaar rapen, alle gevonden voorwerpen onderbrengen en alle geleende cd’s en/of kostuums retourneren. Dan komt daar meteen een wederopbouw achteraan… want er moet worden geschilderd, geklust, getypt en gezocht. Nieuwe groepen, nieuwe flyer, nieuwe site en een nieuwe seizoensbrief. Heerlijk werk! Het voelt als vakantie om bezig te zijn met al die super leuke frisse nieuwe dingen. Maar schijn bedriegt, want als ik een document kwijt raak op de computer (ligt uiteraard niet aan mij maar aan het ding) en ook nog hele mooie foto’s niet meer kan vinden, flip ik… onredelijk, onaardig en vooral heel onrustig. Kennelijk ben ik niet zo relaxed en vakantie vierend als ik denk.

Vakantie, ik word zo heerlijk rustig van klussen die gedaan zijn, mappen die kloppen, kostuums gesorteerd en lijsten die compleet zijn. Maar dit kan geen vakantievullende bezigheid zijn. Voor mij? Gerust, maar ik ben niet alleen en manlief vertelt mij voorzichtig dat ik ietwat geprikkeld overkom. Vreemd, want ik voel me prima.

Natuurlijk heeft hij gelijk, dat heeft hij tenslotte 90% van de tijd. We gaan even weg, naar een heerlijk huisjespark, zonder lijsten, kwasten, spijkers en vooral zonder het ‘’ iets moeten”… eens kijken of dat werkt.. Fijne vakantie!